Hala Redykalna w Beskidzie Żywieckim

Beskid Żywiecki i jego hale oferują ciszę i przy odrobinie szczęścia – panoramę Tatr na horyzoncie. Jednym z takich miejsc, choć mniej znanym niż Rysianka czy Rycerzowa, jest Hala Redykalna. Wybraliśmy szlak z pięknej Rajczy.

Puste szlaki w Beskidach?

Pamiętacie 20 kwietnia 2020? To data, do której odliczaliśmy dni, a nawet godziny z tęsknoty za lasami i otwartą przestrzenią. W pierwszy weekend po niej, po dwóch miesiącach rozłąki z górami, pojechaliśmy w Beskid Żywiecki. Dlaczego właśnie tam? Ciągle pamiętałam cudownie puste szlaki na Wielkiej Raczy. I tym razem Beskid Żywiecki okazał się strzałem w dziesiątkę, tym bardziej że wybór padł na Halę Redykalną. To miejsce w Beskidach jest mniej znane niż Rysianka czy Rycerzowa, ale warto się tam wybrać z kilku powodów. Jednym z nich są widoki z (pustego!) szlaku.

---

---

Hala Redykalna z Rajczy

Za każdym razem, gdy z okien samochodu widzę Sołę, mijam charakterystyczną serowarnię w Rajczy, wiem, mogę zapomnieć o codziennym tempie życia. Wędrówkę zaczynamy w Rajczy-Nickulinie. Samochód można zostawić na niewielkim parkingu przy kaplicy Miłosierdzia Bożego, skąd łagodnie wspinającym się żółtym szlakiem zmierzamy w stronę Chaty na Zagroniu. W Kręcichłostach podążamy dalej w lewo, za znakowaniem żółtym. Widok, który ukazuje się niebawem, po tygodniach spędzonych w domu, wydaje się mało realny… Wszystko zresztą jest „bardziej”: trawa pachnie mocniej, niebo jest bardziej niebieskie, a wszystko to jest tak inne od zimy, której przecież nie było.

---

---

Z Zapolanki na Halę Redykalną

Dalej jest jeszcze piękniej, bo po ok. 40 minutach docieramy do niezwykle malowniczego miejsca, z którego wypatrzyć można szczyty Małej Fatry. Przy Zapolance znajduje się kilka ławek. Miejsce odpoczynku idealne. I jedno z tych, z których wcale nie chce się ruszać dalej. Przecież mam już wszystko: przestrzeń, powietrze i herbatę w termosie. Z Zapolanki na Halę Redykalną jest już niedaleko, ale trzeba zmierzyć się z jednym fragmentem męczącego podejścia (a może nie jest wcale tak męczące i to jedynie efekt akcji #zostańwdomu?).

---

---

Hala leży na grzbiecie Redykalnego Wierchu, na wysokości 1190 m n.p.m. Jej nazwa nawiązuje do tradycyjnego wypasu owiec, czyli redyku. Na Hali Redykalnej spotkaliśmy 4-5 osób. Niewiele jak na tak dużą przestrzeń. Wypełnioną po brzegi wiatrem, który przywiał… śnieg. Niby nic niespotykanego w górach, ale po takim dniu było to ostatnie, w co byłabym w stanie uwierzyć. Choć do tatrzańskiej zmienności mu daleko, nawet Beskid Żywiecki może zaskoczyć.

---

Przyznam się Wam do czegoś. Nie chciało mi się iść na Rysiankę (jakieś 1,45 godz. dodatkowej wędrówki w jedną stronę). Ponieważ jednak Hala Redykalna zaostrzyła apetyt na łazikowanie, powędrowaliśmy na Halę Boraczą czarnym i zielonym szlakiem (pół godziny do, godzina z). Był to jednak dużo bardziej popularny szlak niż obrana przez nas wcześniej żółta trasa z Rajczy. Widok zamkniętego schroniska na Boraczej przypomniał o tym, o czym tak bardzo chciałoby się na chwilę zapomnieć… że nic w 2020 roku nie jest jak zawsze. Ale gdy już będzie, koniecznie wrócę na Boraczą. Piszą, że są tam najlepsze jagodzianki – chcę sprawdzić, czy dorównują tym z Rysianki!

Jeżeli podobają Ci się wpisy i zdjęcia, dołącz na Facebooku i InstagrAmie:

Przeczytaj również: